De natuur laat zich niet dwingen.

Om 7.15 uur ging de wekker en na een snel ontbijt gingen we op weg met gids Adé. Even buiten Kuching ligt het Semonggoh Orang-Utan Sanctuary, een bosreservaat van circa 800 ha jungle dat dient als verwilderingscentrum, waar in de steek gelaten orang-oetans jongen leren hoe zij in het wild moeten overleven. Dit orang-oetans reservaat was onze eerste stop deze dag en uiteraard waren we op tijd, want om 9 uur kunnen de apen extra voedsel halen bij de voederplaats. De excursie was al in januari geboekt en in het hotel kregen we al te horen dat de kans dat we de orang-oetans zouden zien ongeveer 2% was omdat het fruitseizoen is en de apen dus zelf voldoende voedsel vinden. En helaas was dat ook zo. Normaal gesproken is het vanaf november fruitseizoen maar het klimaat is hier veranderd en voor het eerst zijn er twee fruitseizoenen dit jaar. De plaatselijke ranger deed nog wel extra zijn best met mooie lokroepen, maar de apen lieten ons voor aap staan. Een paar eekhoorntjes waren de enige dieren die we zagen. Toch was het absoluut geen flop. De regenwoudgeluiden die je hoort ( o.a. gibbons in de verte ) en de mooie natuur ( o.a. insecten etende planten) om je heen, zorgen ervoor dat je toch tevreden terug naar het hotel gaat. En we hebben nog een kans om de orang-oetang te zien later deze vakantie.

Bij terugkomst in het hotel hebben we gelijk een excursie voor morgen geboekt en wat gegeten. Daarna ben ik een uurtje bij het zwembad gaan liggen. Ik had nog wel langer willen blijven, maar de zon is best krachtig hier. Zonkracht 11 is geen uitzondering. Rob deed zijn dagelijkse middagdutje.

Aan het einde van de middag maakten we een rivier cruise met de plaatselijke Spido. De boottocht liet grote contrasten zien. Van kampongs met niet al te beste huizen tot luxe huizen van (ex)ministers. Ook zagen we een mooi begin van de zonsondergang.