De naïeve toeristen

Gisteravond hebben we heerlijk gegeten met Helen Zheng. Ik denk dat we de hele vakantie niet meer zo lekker zullen eten. Helen nam ons mee naar een restaurant waar zij dus ook met de directeuren van Thyssen gaan eten en waar zoals we op vele foto’s aan de muur zagen veel bekende Chinezen komen eten. We gaven aan graag Peking eten te willen eten. Helen bestelde dat maar tegelijkertijd ook allemaal andere gerechten. Bij elkaar zes hoofdgerechten. Zelf at ze nauwelijks, maar wij wel. Het was voor mij de eerste keer met chopsticks eten maar dat ging best goed. Uiteraard bleef er heel veel over maar dat nam Helen mee in een doggie bag. Gelukkig maar want het zou zonde zijn om al dat lekkers weg te gooien.

Rond half tien waren we terug in het hotel. Helen gaf ons nog wat tips van bezienswaardigheden en regelde ook een chauffeur die ons morgen naar de muur zal brengen. Op het hotelkamer hebben we nog geskypt met Anouck en Daan, maar al snel ging bij ons het licht uit en gingen we lekker slapen. Na een goede nachtrust en het ontbijt gingen we vanmorgen om half tien op pad naar de Verboden Stad. Dat is niet zo heel ver lopen vanaf hier. We stonden op de kaart even te kijken hoe we precies moesten lopen naar de noordingang toen we werden aangesproken door een alleraardigste Chinees. Hij vertelde dat die ingang dicht was maar dat we met zijn tuk tuk wel mee mochten voor 3RMB naar de zuidingang. Zo gezegd, zo gedaan. Na een minuut of tien stopte hij en hoefden we nog maar 200 m te lopen volgens hem. Bij het afrekenen liet hij ons een prijslijst zijn en bleek het 300 RMB ( €37,50 ) per persoon te zijn. Oei! Dat was een hele wijze les dus. Ter vergelijking: we hebben zojuist 50 minuten in de taxi gezeten voor 50 RMB. Ik heb zo’n vermoeden dat hij regelmatig achteloze toeristen in de maling neemt. Vanaf dat punt was het nog tien minuten lopen en tijdens ons bezoek aan de Verboden Stad zagen we dat de noordingang gewoon in gebruik was.

Bij de Verboden Stad was het enorm druk. Even overwogen we om het dan maar te skippen maar volgens Rob was het echt de moeite waard. Voor de ingang was trouwens nog een ceremonie met militairen, maar we hebben geen idee wat voor een. De Verboden Stad was de verblijfplaats van vroegere keizers. Er wordt beweerd dat het complex in totaal uit 9000 vertrekken in 800 gebouwen bestaat. Gigantisch groot dus. Je kon in diverse ruimtes een kijkje nemen. Onvoorstelbaar dat daar vroeger een keizer woonde met uiteraard een heleboel vrouwen. Op een van de binnenpleinen waren diverse mensen in klederdracht. Uiteraard heb ik daar ook foto’s gemaakt. En aangezien Westerse mensen hier nog steeds een bezienswaardigheid zijn, mocht ik daarna elke keer op de foto met mijn model. Een van de hoogtepunten voor Rob was wel de lift van Thyssen die er te zien was. Later kwamen we ondergronds nog een Thyssen lift tegen.

Na de Verboden Stad gingen we naar het Plein van de Hemelse vrede. Dit plein is bij ons vooral bekend de historische demonstraties uit 1989. Je kan er na het passeren van detectiepoortjes zo oplopen zonder entree te betalen. Bijzonder, want je moet werkelijk voor alles een toegangskaartje kopen. Ook voor de parken waar we gisteren waren. Aan de noordkant van het plein staat de Tianamnen poort met een enorm portret van Mao erop. Dit is de plek waar ook de militaire parades worden afgenomen. In het midden staat het mausoleum waar Mao opgebaard ligt. Het plein is gigantisch groot: 880 meter lang en 500 meter breed. Op het oppervlak van 440.000 m2 kunnen minstens een miljoen mensen samenkomen. Het plein wordt aan de zuidkant afgesloten door de Zhengyangmen poort, een poort in de historische stadsmuur. Doordat het vandaag weer mistig was en er ongetwijfeld ook wat smog hing, komt het niet helemaal uit op de foto’s.

We liepen nog een stukje verder op weg naar Liulichang. Volgens Helen moesten we dit zien en het moet gezegd, het was erg leuk. Een soort Chinatown in China zelf. Je vindt er oud Pekinese theehuizen, antiekwinkeltjes en souvenirwinkeltjes die tezamen de sfeer van het oude China oproepen. Toevallig kwamen we een Mac Donalds tegen waar we even een ijsje namen en genoten van de airco. Er waren onweersbuien voorspeld. Tot op heden zijn die nog niet gevallen maar het is wel erg benauwd. Rond vier uur namen we de taxi terug naar het hotel. De spits begint hier blijkbaar vroeg want over zo’n 8 km deden we 50 minuten. Ik ben trouwens blij dat we hier niet zelf hoeven te rijden. Wat een chaos! Al lijkt iedereen wel goed te weten wat ze doen. Uiteraard zoals gebruikelijk in Azië met de hand op de toeter. Als de Nederlandse politie hier boetes zou komen uitdelen voor het toeteren zou de schatkist al snel overlopen.

Terug in het hotel doet Rob even een dutje, tja, de jaren gaan tellen ;) en schrijf ik de weblog. Straks gaan we op advies van Helen naar een wijk waar het ook leuk moet zijn en waar je heerlijk kan eten. Over eten gesproken, je ziet hier de vreemdste dingen in de pannen liggen. En ook in het hotel kunnen we aparte dingen bestellen waaronder eendenbek en varkensoren. Gelukkig hebben ze ook nog voor ons normaal eten.

We vonden het erg leuk om jullie reacties gisteren te lezen op de weblog. Ik ga de foto’s eens bekijken en uploaden. Na twee dagen zit ik al op ruim 250 foto’s. Gelukkig heb ik genoeg kaartjes bij mij.