Afspraak met Carol

Vandaag was het de laatste hele dag China en ik moet zeggen dat Peg de reis tot in de puntjes geregeld heeft. Ik ben ook heel blij dat ze met me China in wilde om te zien wat ik deels heb gezien, want jeetje wat hebben we veel gezien en gedaan.

Deze laatste dag zouden we Carol Tong, mijn collega toen ik nog in China werkte, ontmoeten met haar man en haar kleine broertje die inmiddels al 21 is maar toen ik haar leerde kennen 13 was. Volgens Carol heb ik haar 5 jaar geleden leren kennen maar volgens mij is het langer geleden. We zijn met de metro naar Tianzifang gegaan. Toen we uit het metrostation kwamen, stond Carol haar broertje ons al op te wachten en was haar man ons zelf gaan zoeken bij de metro. Carol dook ook al snel op. Nadat we weer hadden kennis hadden gemaakt, trokken we de wijk in. Het was heel goed om haar weer te zien in levende lijve en ook haar familie te zien waarover ze me al zo veel verteld had.

In Shanghai is veel van het oude China verloren gegaan en in meer steden gaat de bijl in de oude gedeeltes. De oude gebouwen worden vervangen door grote moderne gebouwen. Net zoals in Beijing zagen we dat er toch mooie dingen ontstaan in deze oude wijken en ook in Tianzifang is dat het geval.

In tegenstelling tot het nieuwe en gerestaureerde Xintiandi, verkeren de shikumen van Tianzifang nog in de originele staat zoals ze aan het begin van de vorige eeuw gebouwd werden. Tot voor kort was het zelfs nog een normale maar verarmde woonwijk. Toen deze op het punt stond gesloopt te worden, werd het overgenomen door kunstenaars die de wijk graag wilden behouden. Vandaag de dag kun je in Tianzifang dan ook veel schilders, schrijvers, kledingontwerpers en muzikanten vinden. Daarnaast zijn er tentoonstellingen, gezellige restaurants en koffiehuizen. Tevens wonen in veel van de huizen in tegenstelling tot die in Xintiandi nog gewoon Chinese families, dus kijk niet raar op dat je om sommige ateliers te bereiken heel wat scooters, fietsen en wasgoed zult moeten passeren.

Shikumen zijn bovenop elkaar gebouwde Chinese woningen met nauwe gangetjes, binnenhofjes en vele kleine poorten die vanaf de negentiende eeuw in Shanghai gebouwd werden. Tianzifang is in tegenstelling tot Xintiandi meer geschikt voor hen die een minder steriele en meer authentieke versie van de shikumen willen zien. Het is minder groot, minder schoon en minder toeristisch, maar zeker niet minder charmant.
Iemand die door de omgeving van Tianzifang loopt zou deze shikum missen omdat ze verborgen lijkt en door kleine straatjes toegankelijk zijn gemaakt. De kabels lopen in de shikum overal en je slingert tussen de winkeltjes en restaurantjes door.

Nadat we uitgebreid door de wijk hadden gelopen, was het tijd voor de inwendige mens. Carol stelde voor het echte eten uit Shanghai te proberen en zoals gebruikelijk is het dan niet een gerecht maar waren het er acht. Stuk voor stuk heerlijk en zo rijk van smaak dat we genoten van het heerlijke eten. Lekker rustig etend en pratend vloog de tijd voorbij en besloten we nog even ergens wat te gaan drinken om af te sluiten. Het was superleuk om Carol en haar familie weer terug te zien en ze hoopt over een jaar naar Nederland te komen maar ze is bezig met een boek en MBA dus ik hoop dat ze ergens nog tijd vindt. Ondertussen is Skype en Line (Aziatische versie) een perfect communicatiemiddel zoals we deze vakantie zelf met Skype hebben mogen ondervinden.

We zijn met de metro weer terug naar ons hotel gegaan waar de lucht snel betrok en de eerste regendruppels vielen. We hebben onze traditie van elke plaats even regen in ere gehouden. We hebben net ingecheckt. Zo nog even genieten van broodjes van Bread Talk (sorry Anouck), maar echt veel trek hebben we niet. Daarna de laatste spullem pakken en slapen. China, ik ga je weer missen want wat hebben we een waanzinnige tijd gehad. Je merkt wel dat China snel verwesterd maar ik hoop toch dat haar eigen karakter niet verloren zal gaan. Daar is het te mooi voor.