Geen muur is ons te hoog.

Gisteravond zijn we gaan eten bij een meertje op een kwartiertje lopen. Echt een uitgaansgebied, want de muziek uit de restaurants smolt samen tot een grote kakefonie. Overal was livemuziek. Echt heel gezellig. Onderweg erna toe begon het wel een beetje te druppelen, maar van een beetje regen smelt je niet. Na een heerlijke Thaise maaltijd besloten we nog even om het meer te wandelen. Foute keuze, want halverwege begon het keihard te regenen. Echt onze regendouche thuis is daar niets bij. Snel doorlopen dan maar. We dachten dat het niet harder kon regenen, maar dat kon het dus wel. Al snel waren we helemaal verzopen. Dan maar snel met de taxi naar huis, dachten we. Helaas dacht iedereen daar zo over en hebben we een kwartier langs de weg gestaan om een taxi staande te houden. Een jongen uit een nabij gelegen café kwam ons zelfs een paraplu brengen. Gelukkig lukte het uiteindelijk om met de taxi bij het hotel te komen. Daar stroomde het water als een rivier naar beneden. Maar goed, even douchen en we waren weer warm.

Na een goede nachtrust, was Peggy al bijtijds ( lees 6 uur ) wakker. Rob sliep nog even door. Om negen uur werden we opgehaald door een taxichauffeur en gingen we op weg naar De Chinese Muur. De Chinese Muur of Grote Muur is een uit aarde en stenen opgetrokken verdedigingswal en een van de zeven werdeldwonderen. De 6.259 kilometer lange verdedigingswal moest het Chinese Keizerrijk beschermen tegen vijandelijke nomadische ruitervolkeren. De gehele verdedigingslinie, inclusief verdedigingsgroeven van 359 kilometer en 2.232 kilometer aan natuurlijke grenzen (rivieren, heuvels en bergen), heeft een lengte van 8.850 kilometer. De muur zou Mao ertoe hebben geïnspireerd de Oost-Duitse leider Walter Ulbricht het advies te geven ook een muur te bouwen. Niet om mensen buiten, maar om ze nu juist binnen de Duitse Democratische Republiek te houden.

Wij bezochten de Muur bij Mutianyu op zo’n 90 km van Beijing. Het is een van de best onderhouden gedeeltes van de Muur en het omliggende landschap is adembenemend. Dankzij de regen van gisteren was de lucht opgeklaard en scheen de zon volop. Met een kabelbaan gingen wij naar boven. Mijn hoogtevrees stak weer de kop op, dus dat was eens maar nooit meer. Je kon over een afstand van 2,5 km lopen en als een slang kronkelt de muur zich over de bergtoppen. Wij besloten de zuidelijke route te gaan lopen. De meeste toeristen kozen de noordelijke route omdat die minder steil was. Bij ons was het soms zo steil dat als je een meter vanaf de trap stond, je de treden niet kon zien. Een stukje ben ik zelfs op mijn billen naar beneden gedaan, omdat het mij te steil was. Maar wat was het mooi en wat hadden we een mazzel met het weer. We genoten volop. Na een kleine drie uur genieten, klimmen en klauteren gingen we weer terug naar de taxi. Rob ging te voet en ik nam de roddelbaan. En ook die was gaaf!

Bij terugkomst in het hotel nog even een uur in het Jingshan park gelopen. In tegenstelling tot zondag was er nu wel uitzicht op de (Verboden) stad. En ook hier was het weer genieten. Het park werd, weliswaar in mindere mate dan zondag, ook weer gebruikt om te dansen en muziek te maken. De vijf tempels in het park staken mooi af tegen de blauwe lucht. Ik ga zo maar eens kijken of alles een beetje op de foto’s overkomt. Morgen pakken wij het vliegtuig naar Chengu.