Over de woeste baren
Door: Peggy
Blijf op de hoogte en volg Rob en Peggy
09 Juli 2013 | China, Dali
Bij de meeste hotels in Dali kun je geen ontbijt krijgen. Daarom zijn er in de oude stad zat gelegenheden waar je voor een prikkie kunt ontbijten. We gingen vandaag in Foreigner’s Street ontbijten. Hier kun je westers eten en uiteraard wordt je door de Chinezen bekeken en op de foto gezet. Zeker als er nog meer westerlingen op hetzelfde terras zitten. Daarna liepen we verder door de hoofdstraat naar de zuidelijke stadspoort. Daar kan je de stadsmuur beklimmen en heb je een mooi uitzicht op de oude stad. De huizen hebben allemaal witte muren ( kleur van de zuiverheid ) en grijze daken.
Op de terugweg zagen we nog dat een school uitging. De kinderen dragen hier als uniform allemaal eenzelfde trainingspak. Middelbare scholieren hebben een soort marine uniform. Na de lunch namen we een taxi naar het Erhai meer. Onderweg hoorden we ineens een hoop lawaai en kwam er een begrafenisstoet voorbij.
Het Erhai meer is een van de grootste hooggelegen meren in China. De westelijke oever van het meer is vlak, met bebouwde velden. Op de oostelijke oever liggen kleine dorpjes waar de mensen vaak nog onder zeer armoedige omstandigheden leven. We namen de boot om een tocht over het meer te maken. Er werd ook aangelegd bij een klein eilandje. De Chinezen aan boord gingen hier massaal vis kopen. Wij liepen een rondje over het eiland en zagen nog een boot met aalscholvers. Aalscholvers worden in China van oudsher getraind voor de visvangst. De slanke watervogels krijgen een ring of strak touw om hun nek, waardoor ze de opgedoken vis niet kunnen doorslikken en de visser de vangst kan afpakken.
Ook op dit eiland viel ons weer op dat de vrouwen hier het zware werk doen. Diverse vrouwen waren stenen aan het scheppen op een boot en liepen met een mand vol over een smalle loopplank het dorp in. Ook in het vorige hotel zagen we al dat vrouwen liepen te sjouwen met manden vol stenen.
De terugreis liep niet zo lekker als de heenreis. De wind was flink toegenomen en op het water waren golven met witte koppen te zien. De boot schommelde soms dan ook flink. Eenmaal aan wal namen we de bus terug naar Dali. Daar zagen we nog een supermarkt waar je terwijl je de roltrap neemt alvast kan beginnen met de boodschappen te pakken.
Vanavond gaan we waarschijnlijk weer in Foreigner’s Street eten. De Chinese restaurants hier serveren voor ons te bijzonder eten.
Op de terugweg zagen we nog dat een school uitging. De kinderen dragen hier als uniform allemaal eenzelfde trainingspak. Middelbare scholieren hebben een soort marine uniform. Na de lunch namen we een taxi naar het Erhai meer. Onderweg hoorden we ineens een hoop lawaai en kwam er een begrafenisstoet voorbij.
Het Erhai meer is een van de grootste hooggelegen meren in China. De westelijke oever van het meer is vlak, met bebouwde velden. Op de oostelijke oever liggen kleine dorpjes waar de mensen vaak nog onder zeer armoedige omstandigheden leven. We namen de boot om een tocht over het meer te maken. Er werd ook aangelegd bij een klein eilandje. De Chinezen aan boord gingen hier massaal vis kopen. Wij liepen een rondje over het eiland en zagen nog een boot met aalscholvers. Aalscholvers worden in China van oudsher getraind voor de visvangst. De slanke watervogels krijgen een ring of strak touw om hun nek, waardoor ze de opgedoken vis niet kunnen doorslikken en de visser de vangst kan afpakken.
Ook op dit eiland viel ons weer op dat de vrouwen hier het zware werk doen. Diverse vrouwen waren stenen aan het scheppen op een boot en liepen met een mand vol over een smalle loopplank het dorp in. Ook in het vorige hotel zagen we al dat vrouwen liepen te sjouwen met manden vol stenen.
De terugreis liep niet zo lekker als de heenreis. De wind was flink toegenomen en op het water waren golven met witte koppen te zien. De boot schommelde soms dan ook flink. Eenmaal aan wal namen we de bus terug naar Dali. Daar zagen we nog een supermarkt waar je terwijl je de roltrap neemt alvast kan beginnen met de boodschappen te pakken.
Vanavond gaan we waarschijnlijk weer in Foreigner’s Street eten. De Chinese restaurants hier serveren voor ons te bijzonder eten.
-
09 Juli 2013 - 22:49
Patricia:
Wat een mooie foto 's van al die Chinezen .
Jullie hebben denk ik een vakantie nodig om uit te rusten als jullie thuiskomen.
Zoveel nieuwe indrukken heeft denk ik tijd nodig om te bevatten wat je allemaal gezien hebt. -
12 Juli 2013 - 09:42
Hans/Ria:
In dit verslag herkenden wij enige Oosterse zaken. Wat de kleding van de schoolgaande kinderen betreft hebben we zowel in Indonesie als in Thailand dit gezien. Wat betreft het zware werk van de vrouwen schijnt dat in Azië normaal te zijn. op de sawahs waren het de vrouwen die de plantjes plaatsten maar later ook het dorsen voor hun rekening namen. Jongens ook dit was weer een mooi verhaal en de bijgaande foto's completeren het. Gr. hans/Ria. -
14 Juli 2013 - 17:14
John Sleijpen:
Wat is het leven daar toch anders dan hier,vooral dat die vrouwen zo shouwen met die stenen ,niet te bevatten, wat blijft het toch een belevenis om dit mee te mogen maken hé
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
