Moon Hill en Xingping

De laatste dag in Yangshuo wilden we goed besteden, dus stond om half tien de taxi te wachten om ons naar Moon Hill, genoemd naar de maanvormige opening in de top, te brengen. Na een half uurtje zagen hem al liggen. Nadat we de waterverkopers van ons hadden afgeschud, begonnen we aan de klim van 1000 treden omhoog. Tussendoor waren ook hele stukken gewoon pad dat omhoog liep. Het was een half uur stevig doorlopen en aardig transpireren ( het was 34 graden ), maar daarna werden we beloond met een adembenemend uitzicht op glinsterende rivieren, groene bergen en schilderachtige dorpjes. Je kon zelfs nog een stukje verder omhoog wat wij uiteraard deden. Daar kon je haast 360 graden rondkijken. Het was echt prachtig.

Beneden aangekomen dronken we even wat in een restaurantje, waar we nog werden afgezet. Op de kaart stond dat Cola 6 RMB ( 75 cent ) kostte, maar bij het afrekenen was het ineens 10 RMB ( €1,25 ). Na enig protest hebben we het maar laten zitten. We stapten weer in de taxi op weg naar Xingping, zo’n 35 km verderop. Eenmaal in Xingping hebben we nog even langs de rivier en door de stad gelopen, waar nog mooie oude Chinese huizen staan ( die wel erg aan renovatie toe zijn ). Hier is het toerisme in opkomst, en over een paar jaar zal het net als Yangshuo een toeristenstadje geworden zijn. We aten ook nog heerlijk in een restaurantje. Rob at Fried Rice en ik nam Garlic Bread, wat wel heel letterlijk werd genomen. Het stokbroodje was flink gevuld met gebakken knoflook. Erg lekker, maar ik vrees dat ik ietwat naar knoflook ruik nu.

Rond drie uur gingen we weer terug naar de taxi die ons langs mooie dorpjes, veel overstekende runderen en rijstvelden weer terug naar het hotel bracht. Vanavond de koffers weer inpakken, want morgen vertrekken we naar Ping’An, de hoogstgelegen rijstvelden ter wereld. Hopelijk hebben ze daar ook internet. Inmiddels barst het onweer hier los, dus dat wordt eten in het hotel.