Op weg naar Luang Prabang

Vandaag maakten we wat airmiles. Eerst vlogen we van Chiang Mai naar Bangkok ( vliegtuig vertrok al om 7 uur ). Daarna vlogen we haast dezelfde route weer terug naar Luang Prabang in Laos. We hadden ook rechtstreeks kunnen vliegen, maar buitenlandse zaken ontraadt vliegen met Lao air. Dus dan maar met een omweg.

Laos staat bekend om de prachtige ongerepte natuur. Je vindt in het hele land bergen, watervallen, regenwouden ( helaas ook hier ontbossing zag ik vanuit het vliegtuig ), rivieren en een scala aan wilde diersoorten, zoals de olifant, tijger, luipaard, beer en verschillende slangsoorten. Ook vind je op grote schaal papavervelden voor de winning van opium. In Laos staat de Boeddha centraal. Je ziet dit terug in de vele tempels en beelden die het land kent. Je ziet het Boeddhisme ook terug bij de monniken die gekleed zijn in een oranje gewaad.

Bij aankomst in Laos moet je gelijk een visum regelen. Het invullen van het formulier zorgde voor wat verwarring, want wat moet je invullen bij ras? Wij hadden geen idee en lieten het maar open. Ik had gelezen dat er vaak corruptie is bij het aanvragen van het visum en dat je beter maar gelijk meer kan betalen als ze dat vragen. Anders laten ze je uren wachten. Maar daar was helemaal geen sprake van. Er hing keurig een lijst met alle landen en daarachter het bedrag. Logica hebben we daarin niet kunnen vinden. Canada en Bangladesh betalen het meeste ( 42 dollar ) en er waren landen die maar 20 dollar ( o.a. Vietnam ) hoefden te betalen. Wij als Nederlanders moesten 31 dollar pp betalen. Maar dan heb je wel een hele gave stempel in je paspoort.

Er stond een chauffeur op ons te wachten en in een kwartiertje reden we naar ons hotel. Daar werden we allervriendelijkst ontvangen. We kregen de kaart van het stadje te zien en alle bezienswaardigheden werden aangewezen. Eerlijk gezegd ben ik ze haast allemaal al vergeten, want ik dacht maar een ding: zwemmen. We konden ook onze ontbijtkeuze doorgeven. Ze hebben hier geen ontbijtzaal, maar je krijgt je ontbijt op een voorkeurstijd op je kamer geserveerd. Er was best veel keuze. Na een tijd gingen we naar de kamer. En toen viel het even tegen. De kamer zag er prachtig uit, maar had een smal tweepersoonsbed. Nu vind ik Rob een schat, maar samen in een smal bed slapen wordt oorlog. We zijn allebei erg onrustige slapers. Probleem was alleen dat er in dit kleine hotel geen andere kamer beschikbaar was. Ik baalde daar erg van en dat kan je dan ook gelijk aflezen aan mijn gezicht ( ja, ik heb zelfkennis ). Er werd naarstig naar een oplossing gezocht en die kwam na een tijdje. We mochten naar een hotel aan de andere kant van de stad. Een veel duurder hotel, maar zonder zwembad. En we hadden ons nu net zo verheugd op het relaxen aan het zwembad. We gingen dus niet akkoord. Uiteindelijk werd besloten om Koreanen die nog niet gearriveerd waren, het andere hotel aan te bieden en wij kregen hun kamer. Na een kijkje waren we erg blij met de oplossing, We hebben nu een slaapkamer met twee eenpersoonsbedden die per stuk breder zijn dan het tweepersoonsbed. Dan is er een halletje met toilet, wastafel en douche. Vervolgens kom je in een zitkamer met twee stoelen, een bureau en een ligbank. Om uiteindelijk uit te komen op het balkon waar je een prachtig uitzicht hebt op het zwembad en de rivier.En dan hebben we ook nog een groot gezamenlijk zitgedeelte met de buren. Dus uiteindelijk was iedereen blij. De man die het regelde kan trouwens zo aangenomen worden bij ieder willekeurig toneelgezelschap. Jeetje, wat een acteur was dat. Wel allervriendelijkst, want hij zat er echt mee in zijn maag en wilde een bevredigde oplossing vinden.

Al met al duurde het oponthoud een uur en ik snakte nog meer naar het zwembad. Dus zodra alles geregeld was, gelijk badpak aangetrokken. En ja hoor, er barstte een tropische regenbui van jewelste los. Gelukkig duren die buien nooit zo lang en na een half uurtje kon ik dan eindelijk verkoeling zoeken in het zwembad. Gelijk maar even wat baantje getrokken ook. Ik gok dat het bad in de lengte minimaal 40 m is.

Na een tijdje was ik genoeg afgekoeld en gingen we Luang Prabang even in. Luang Prabang is een van de best bewaarde steden van Azië. In de hele stad vind je oude gebouwen en tempels die bijna allemaal nog authentiek en in goede staat zijn. Hierdoor is Luang Prabang door UNESCO uitgeroepen tot World Heritage site. In en rondom de stad leven bijzonder veel monniken. Vanwege de vele tempels in Luang Prabang waar de monniken wonen en studeren krijgt de stad automatisch een relaxte sfeer die zo goed bij Laos past. Veel backpackers komen dan ook naar deze stad. We namen een kijkje bij de avondmarkt en zochten een restaurant. Omdat we de omgeving nog niet goed kennen, wilden we voor het donker weer terug in het hotel zijn. Nadeel is dan wel dat je niet goed kan zien, welke restaurants druk bezocht zijn. We namen de tuk tuk dus maar terug naar het hotel en bestelden eten bij thuisbezorgd.laos. Nee geintje, omdat ze hier in het hotel geen restaurant hebben, kan je eten bestellen bij diverse restaurants en dat wordt dan op je kamer bezorgd. Dus zo gezegd, zo gedaan en het smaakte heerlijk. Voordeel, we zagen gelijk een mooie zonsondergang achter de bergen. Nu nog even relaxen en dan niet te laat slapen. Het was best een lange dag.