Rustig dagje

Rustig dagje

Nadat we op de kamer lekker hadden ontbeten, gingen we Luang Prabang verkennen. Het is een stad, maar voelt aan als een dorp. De hoofdwegen zijn allemaal geasfalteerd, maar zodra je daar vanaf gaat, is dat niet meer het geval. Er staan heel veel tempels vlakbij elkaar. We hebben er een aantal van de buitenkant bekeken. De mensen leven veelal op straat of in een soort huiskamer maar dan wel met de hele voorgevel open. Zo kan je dus lekker ongegeneerd naar binnen kijken. Men is daar waarschijnlijk wel aangewend want soms lopen ze gewoon in hun ondergoed. We kwamen nog langs een houten brug die normaal gesproken in het regenseizoen onder water staat, maar er moet nog heel wat regen vallen voordat dat het geval is. Ook zagen we een apotheek. Uiteraard moest ik even kijken. In de etalage lagen o.a. antibiotica kuurtjes en Diazepam lekker in de zon. Allemaal vrij verkrijgbaar hier. En vast ook zonder het gezeur van de 6 euro voor de uitleg ;)

Laos is een Franse kolonie geweest en sommige oude mensen spreken nog goed Frans. Ook zie je het terug in de koloniale stijl van sommige gebouwen. Ze hebben ook lekkere koffie, stokbrood, croissants en Nutella.

Na een paar uur rondzwerven, gingen we terug naar het hotel. Bij een bakkerij kochten nog een soort clubsandwich maar dan met salami , kaas, komkommer, sla en tomaat. Erg lekker. Na de lunch ging ik naar het zwembad. Lekker wat baantjes trekken en in de schaduw een boekje lezen. In de zon was het te warm. De gevoelstemperatuur was op dat moment 44 graden. Rob bleef op de kamer. Later in de middag viel weer een tropische regenbui, maar met een half uur was het weer droog.

Vanavond werden we door de hoteleigenaar naar een restaurant gebracht. Ik had vanmorgen gelezen dat er een restaurant was waar kansarme kinderen worden opgeleid. We kozen allebei Laotiaans eten wat erg lekker was. Vooral het toetje was niet te versmaden: gebakken banaan met kokosijs. Aangezien we vandaag ruim 14 km hebben gelopen, mocht dat wel. De terugweg naar het hotel liepen we in de motregen, maar dat was eigenlijk best lekker. Onderweg nog even geld gepind en we zijn gelijk miljonair. 100 euro is namelijk 1 miljoen kip ( het betaalmiddel in Laos ) .